Öyrəndim ki...

Öyrəndim ki, heç nə üçün gec deyil.

Bunu belə də ifadə edə bilərik: Sənin olan hər şey ən çox ehtiyacın olan anda səni tapır. Özümü tanıyandan psixologiya təhsili almaq istəsəm də, məndən asılı olmayan səbəblərə görə alınmayıb.  Amma alınacağından əmin idim, çünki həqiqətən istəyirdim. Və düz 11 il sonra alındı. Anladım ki, əsl vaxtı elə indidir. Yəni bizim zaman anlayışımızla həyatın zaman anlayışı üst-üstə düşmür. Sadəcə səbirli olmaq lazımdır.

Öyrəndim ki, vaxtı gələndə getməyinə icazə vermək lazımdır. 

Amerikan şair Mery Oliver deyir ki,

Bu dünyada yaşamaq üçün

Üç şeyi bacarmalısınız:

Fani olanı sevmək;

Bütün həyatınızın ondan asılı olduğunu bilərək möhkəmcə ona sarılmaq

Və getmək vaxtı gələndə getməyinə icazə vermək.

Burada söhbət təkcə insanlardan yox, hər şeydən gedir.

5 illik münasibətimi bitirəndə sadəcə bir şeyi bilirdim. O da iç səsimin “Bilirəm asan deyil, amma lazım olan budur” deməsi idi.  Doğan Cücəloğlu oxuyanlar anlayar məni: “İçin bilir, içinə sor”

Öyrəndim ki, özündən başqa gedəcək yerin yoxdur.

İllər öncə xaricdə təhsil almaq üçün dəridən-qabıqdan çıxır, ailəmlə üz-üzə gəlirdim. Düşünürdüm ki, burdan uzaqlaşsam yeni məni yaratmaq daha asan olacaq. Amma öyrəndim ki, məkanın fərqi yoxdur, bütün hallarda son dayanacaq içindəki sənsən. Onunla nə qədər tez üzləşsən, onu nə qədər tez dinləsən həyat daha asan olacaq. Etiraf edirəm ki, bu illər ərzində özümə qarşı çox qəddar olmuşam. Buna görə də dəfələrlə burdan sınanmışam. Öyrənmək istəmədiyim, dəfələrlə üzümə sillə kimi dəyən bu dərsi nəhayət ki Kreşendoda öyrəndim. Öyrəndim ki, özün olmağın  haqqını verməlisən. Öyrəndim ki, həyatın mərkəzi özünsən, elə bu an xoşbəxt olmağı seçə bilərsən.

Öyrəndim ki, düşüncə, disiplin, vərdiş vacibdir. 

Öyrəndim ki, 20-ə qədər başqalarını günahlandırırsan, ağıllı olduğunu düşündüyün üçün. 30-a qədər özünü günahlandırırsan, cahil olduğunu düşündüyün üçün. 30-dan sonra isə “Allah kərimdir” deyib avtopilota bağlayırsan həyatı.

Öyrəndim ki, həyat bəzən rəqs, bəzən döyüşdür.

Mark Avreli “Düşüncələr” kitabında deyir ki, həyat döyüşdür, hər zaman döyüşə hazır olmalısan. Görüşlərimizin birində mentorum demişdi ki, həyat rəqsdir, özünü musiqinin, ritmin ixtiyarına ver. Mənə görə həyat hər ikisidir: bəzən döyüş, bəzən rəqs. Sadəcə nə vaxt döyüş əlcəyi geyinəcəyini, nə vaxt musiqinin ritmini artıracağını özün seçirsən.

Və bilirəm ki, qarşıda hələ çox döngələr, çox yol ayrıcları var. Dəyişikliyə açıq olduğun müddətcə hər şeyə hazırsan.

Həyatdan öyrənmək diləyi ilə... 

Öyrəndim ki...  

Comments