Payız...

Amma mən sənin üçün hər şeydən çox darıxıram, əzizim, payız yarpaqları düşməyə başlayanda...

Erik Kleptonun “Payız yarpaqları” mahnısını eşitmisiz yəqin ki. Bəs niyə payızda bu qədər darıxırıq? Yaşadıqlarımız üçün, yaşamadıqlarımız üçün, yaşayıb peşman olduqlarımız üçün. Sarı-qırmızı bir yarpaq ağacdan düşərkən nə hisslər keçirirsiz? Boğazımızda düyünlənib qalan deyə bilmədiyimiz sözlərə bənzəyir biraz. Biraz da vaxtında düşməyən göz yaşına. Amma səbəbi nə olursa olsun payız kədərləndirir hamını. Bir yarpaq, bir damcı yağış, bir az da külək varsa keçmişimizə hesab verməyə hazırıq deməli. əslində hesab yox dərdləşmək desək daha doöru olar. Özünlə dərdləşmək. Özünü dinləmək və öz suallarına cavab vermək. Düzdür, elə şeylər var ki özümüzə belə etiraf edə bilmirik. Amma səmimi olmaq daha yaxşıdı.

Payız xatirələri geri gətirir. Xatırlamaq istəyib istəmədiyimizi soruşmadan. Təkcə xatirələri yox, elə hər şeyi. Həyata keçməyən arzuları, peşmanlıqları, itirdiklərimizi, birdə xoşbəxt olduğumuz anları.

Ayağının altında payız yarpaqları xışıltı ilə əziləndə nə düşünürsən?

Ya da iri damcılarla yağan yağış üstünə töküləndə?

Bəs payız küləyi üzünə vuranda?

Deyəcəksiz ki nə mənasız suallardı. Bəlkə də elədir. Amma mən birinci halda çox istədiyim amma həyata keçməyən şeylər yadıma düşür. İkincidə heç kimlə bölüşmədiyim, çox dərində bir yerdə saxladığım sözləri xatırlayıram. Üçüncüdə isə etdiyim üçün və ya etmədiyim üçün peşman olduğum şeyləri.

Bir də payız qoxusu var. Yarpaqların, yağışın, küləyin və nəm torpağın qarışıq qoxusu. Bəs o nə xatırladır sizə?

Mənə darıxdığım adamların nəfəsini və qoxusunu xatırladır.

Bu qədər şey xatırlayandan sonra necə kədərlənməyəsən? Sonra da deyirlər payız kədər gətirir. Nə gətirsin axı bəs?!


**************************************************************************

But i miss you most of all, darling,when autumn leaves start to fall…

Maybe you have heard the song “Autumn leaves” by Eric Clapton. And why we miss so much in autumn? The things we have lived, the things we haven’t lived, and the things we have lived and regretted. What you feel when red and gold autumn leave falls? It looks like the words which knotted in our throat, which we couldn’t tell anybody. And it also looks like tears which haven’t fallen in time. But whatever the reason is, autumn makes everybody sad. If there are a leave, a drop of rain and a wind, you are ready to confront with your past. In fact, not to confront, to deal with your past. Yes, to deal with yourself. To listen to yourself and to answer your questions. This is true that there are some things we cant confess to ourselves. But being frank is better.

Autumn brings back the memories. Despite that we want to remember or not. Not only memories, everything. It brings back unrealized dreams, regrets, the things we have lost and the happy moments.

What do you feel when autumn leaves crush under your feet and rustling?

And rain is pouring down with big drops?

Or when wind comes to your face?

You may say how foolish questions. Maybe you are right. But in first case, I remember the things which I wanted too much, but they didn’t come true. In second case I remember the words which I never shared and save them in deeper part of my heart. In third case I remember regrets, for the things I did and for the things I didn’t do.

I almost forgot autumn smell. The mix of leave, rain, wind and damp soil. What reminds you this smell?

It reminds me breath and smell of people who I miss a lot.

How cant you feel sad after remembering so many things? And they say that autumn brings grief. What you expected?!